Twaalf en half jaar AP mailgroep
Deze maand bestaat de Nederlandstalige AP mailgroep al weer twaalf en half jaar. De online plaats om elkaar te ontmoeten en steunen rond Attachment Parenting begon mei 1998. Een handvol moeders van de eerste borstvoedingsmailgroep vond elkaar op het gebied van borstvoeden, samen slapen en dragen. Inmiddels zijn we honderden deelnemers en tienduizenden mails verder en is de groep nog steeds een warme en levendige plek waar ervaringen en inzichten worden gedeeld. Dank jullie wel!
Tjonge, twaalfeneenhalfjaar! Mijn dochter is twaalfeneenhalf, maar toen zij werd geboren had ik nog nooit van AP gehoord en ook niet van mailinglists :). Het duurde ongeveer een jaar (13 april 1999)voor ik lid werd van deze AP-list. Daarvoor had ik al bevestiging voor de manier waarop ik met mijn baby om wilde gaan gezocht en gevonden bij de bv-list, waar de dominante tendens toen (in mijn herinnering) AP-minded was. Het heeft me veel gebracht. On ontbeerlijke steun, herkenning, ideeen en relativering daar waar die in het ‘gewone leven’ niet voor handen bleek.
Maar bovenal: stevig in het leven staande dochters!
Dank dus en gefeliciteerd!
Twaalf en een half jaar.
Ik wil de oprichtsters vanuit mijn hart bedanken dat de mailgroep opgericht is. Ik heb er in de loop van de jaren zoveel aan gehad en overgehouden:
ondersteuning, bevestiging, een speelgroepje, vriendschappen, nieuwe inzichten. Als ik me besef hoeveel impact het op ons huidige leven heeft: nogmaals dank!
Marloes
hoe kan ik deelnemen aan een mailgroep of forum?
De meeste mailgroepen staan hier gelinkt:
https://www.natuurlijkouderschap.org/contact/mailinglists/
Eindelijk ben IK zover om via computer contact te maken,artikelen te lezen.
13 jaar geleden bevallen van mijn jongste kind… De laatste van de zes. Volgens mijn dochter (enige trouwens) had-heeft mijn opvoeding vele trekjes van AP. ALS ik haar bezig zie met haar drie dochtertjes…ben ik trots. Ze volgt haar gevoel, redeneert, observeert, informeert, anticipeert,camoufleert…
Ik ben zo trots, écht waar. Vreemd is dat wij zelden een meningsverschil hebben. Het gemis van haar kant, niet mee te kunnen spreken over ‘gangbare’ conflicten tussen moeders en dochters (dat kon ik wel aangaande mijn moeder)is dat een gemis te noemen ? We lachen er soms over.
Het is zij die mij attent maakte op deze site, en ook nu kan ik ook weer zeggen WAT GOED !! Ik ben blij dat jonge moeders elkaar zo vinden, elkaar helpen.. en voor de iets in leeftijdgevorderde moeders, je bent nooit te oud om te leren. Heb je geen kinderen meer op te voeden, ’t is nooit te laat om van koers te veranderen en de ‘andere’ aanpak van je kinderen bij het grootbrengen van jouw kleinkinderen actief te ondersteunen.
Bravo aan allen die hun ervaringen delen met anderen !