Wat is de geschikte slaapverdeling voor mij en m’n baby?
– James J. McKenna
Er is niet één bepaalde manier om je baby al te laten slapen voordat je zelf gaat slapen, en hoe goed een aanpak werkt, wordt zoals zo vaak bepaald door factoren die horen bij elk gezin en baby in het bijzonder (temperament, gevoeligheid, enz.), Die factoren zijn niet bekend bij iemand die advies geeft of de ‘deskundige’. Hou in gedachten dat jij je baby beter kent dan wie ook. Informeer jezelf goed, neem je eigen beslissing en voel je daar goed bij.
Hoe jij en andere verzorgers zich voelen over privacy en afscheiding, of het dichtbij zijn van je baby, zelfs wanneer je baby slaapt, maar jij nog wakker bent, en de fysieke omstandigheden in je huis, dat kan verschil maken in wat voor benadering of aanpak het beste werkt. Als voorbeeld, sommige ouders die veel later naar bed gaan dan hun baby voelen zich prettiger als de baby in de buurt wordt gehouden, op een plek waar de baby gemakkelijk gezien of gehoord kan worden of gecontroleerd worden. In deze gevallen wordt de baby niet echt naar bed gedaan, in de betekenis van in een aparte kamer te slapen gelegd worden, waar verder alle contact verbroken is. De ouders leggen de baby eerder in een wiegje in een open gang of in de woonkamer, dichtbij genoeg om een soort informele ‘controle’ mogelijk te maken.
Interessant genoeg vallen pasgeboren en oudere baby’s makkelijker in slaap omgeven door gezinsgeluiden dan in stilte zoals in het algemeen wordt gedacht. Dit komt waarschijnlijk omdat de baby zich veiliger voelt als ze een verzorger – of iets – vlakbij bezig hoort. Het kan altijd dat een luide tv of een actief stel zussen en broers de baby het slapen onmogelijk maken – maar in het algemeen is het moeilijk een baby wakker te houden als hij of zij slaperig is. Maar je kan zelf beoordelen hoe storend het geluidsniveau kan zijn.
Sommige ouders kiezen er voor hun baby in een aparte kamer te leggen met de deur dicht, waar zintuiglijke toegang tussen baby en ouders (en andere gezinsleden) niet mogelijk is of onwaarschijnlijk. Mijn voorkeur is nooit de deur te sluiten tot een kamer met een baby omdat baby’s de slaap vinden als ze het nodig hebben, en ze zijn niet biologisch of psychologisch geschikt om in complete sociale isolatie te slapen. Er zijn ouders die het geruststellend vinden om een babyfoon in de kamer te zetten, wat prima is, behalve dat het passender zou zijn de versterkers om te wisselen. Dat wil zeggen, pomp het gezinsgeluid de babykamer in, laat de baby de ouders, broers en zussen beluisteren, in plaats van andersom. Minstens vijftig jaar aan onderzoek naar menselijke ontwikkeling laat zien dat baby’s positief reageren op fysieke en mentale zintuiglijke signalen (geluid, zicht, reuk, aanraking, beweging) van anderen wanneer ze ‘voelen’ dat ze niet alleen zijn. We mogen aannemen dat extern sociaal geluid jonge kinderen een gevoel van veiligheid geeft – of iets verwants aan dat een baby denkt “het is fijn te weten dat er iemand in de buurt is, mocht ik ze nodig hebben”.
Hallo,
Ik geloofde juist in bovenstaand artikel totdat ik zelf een zoontje kreeg. Mijn zoontje was erg onrustig van zichzelf en kon niet in slaap vallen met geluid om hem heen. Hij ging van lieverlee steeds meer huilen. Hij had het juist nodig om ingebakerd te liggen en rust om hem heen te hebben. Volgens mij bewijst dat dat elk kindje weer anders is en dat je geen enkel kind met een ander kind kan vergelijken.
groet, Madeleine
Hoi, ik ben het eens met Madeleine. Ik sta helemaal achter de punten van deze site en pas ze ook toe voor mijn dochtertje, maar zij is een heel moeilijk slaper en ze vindt haar slaap niet wanneer het te licht is en wordt wakker van elk geluid. Met de deur open of de gordijnen ongesloten, wordt ze gauw wakker en dan is ze niet uitgerust of in een goed humeur. Met de deur en gordijnen dicht, kan ze anderhalf uur of soms iets langer slapen. Als ze tussendoor wakker wordt, ga ik even naar haar toe, stel haar gerust en dan slaapt ze heel snel weer verder. Ik heb de adviezen uit het artikel wel vaak en herhaaldelijk geprobeerd toe te passen.
Beste mensen,
Het lijkt mij altijd het beste om naar de uitingen van je kind te kijken Elk mens is uniek. Daar kun je geen stelregel op toe passen.
Groet Paula